Afscheid van oprichter Gijs Nebbeling

Met feestjes bouwen heeft de Von Münchhausenbeweging in Leiden nog weinig ervaring. Toch verloopt de viering van het eerste lustrum in gebouw De Nieuwe Energie op maandag 6 november gladjes. In een informele sfeer nemen tientallen baronnen en hartenjagers afscheid van oprichter of ‘founding father’ Gijs Nebbeling, die het na 5 jaar tijd vindt om het stokje over te dragen.

Vijf jaar, klopt dat wel? Strikt genomen niet, want de eerste aanzet tot de oprichting van de Von Münchhausenbeweging in Leiden deed Gijs al in 2011, zes jaar geleden. Zo’n eigentijdse telling past wel bij de beweging, die zelfs de eigen levensduur niet punctueel bijhoudt. Bijna alles is vloeiend, zullen we maar zeggen.

Dat Gijs er als assistent-ombudsman van het Leidsch Dagblad in slaagde om naar Rotterdams voorbeeld veel neuzen dezelfde kant op te krijgen, wekt ook 6 jaar later nog bewondering en waardering. Vooral de manier waarop Gijs ‘op zijn Nebbelings’ – zonder zich nadrukkelijk te profileren op het doel af – zaken op de agenda kreeg en vooral personen verder hielp of liet helpen, past helemaal in de samenleving van nu.

Met het eerste lustrum en het afscheid van Gijs staat de Leidse Von Münchhausenbeweging ook eens in het middelpunt van de belangstelling. Zowel Leidsch Dagblad als Leids Nieuwsblad vermeldt dat het netwerkgezelschap in stilte goed werk verricht, juist voor mensen die in onze ingewikkelde samenleving tussen wal en schip dreigen te vallen. Precies waarvoor de Von Münchhausenbeweging is opgericht, precies ook hoe Gijs al die jaren te werk ging.

De founding father was volgens de officiële pensioenregels al uitgewerkt toen hij aan zijn Leidse missie begon, om te beginnen een inspirerende sessie in het stadhuis met een recht-voor-zijn-raap betoog van de Rotterdamse Von Münchhausen-aanjager Aad van Nes. Ondanks diens goede raad duurde het nog bijna een lustrum voor in Leiden de oer-casus was opgelost, van de familie van de meervoudig gehandicapte Wesley wiens huis niet meegroeide met zijn lichaam.

In de slipstream daarvan slaagde de beweging erin ook andere uitzichtsloos lijkende casussen aan te pakken en zonder nee te zeggen  naar tevredenheid op te lossen. Gijs stuurde, koppelde en lobbyde op de achtergrond.

Deze maandagmiddag staat hij voor even op de voorgrond, met een even kunstzinnige als uitheemse vogel als welgemeend cadeau namens de beweging. En dan nog al die mooie woorden van onder meer wethouder Roos van Gelderen en tot slot – ter meerdere glorie van de beweging – met een foto in de krant. Als zijn laatste Von Münchhausenvergadering erop zit, krijgt Gijs al last van de eerste ontwenningsverschijnselen. ”Je blijft me toch wel de verslagen toesturen, hè?’’